Η Απογείωση μου.....(η φαντασίωση μου)
Είμαι και πάλι παρούσα με αφάνταστο χρόνο στην διάθεση μου Δεν κάνω απολύτως τίποτε μιας και μου τα φέρνουν όλα στο "χέρι" Απολαμβάνω το διάβασμα ,σερφάρω με ελάχιστη διάθεση και τέλος, λύνω σταυρόλεξα (αλλοτινή αγαπημένη συνήθεια)
Ελπίζω!!!!!!!!!!!!! τη Δευτέρα να την κάνω από εδώ .Ε!! δεν είναι για χόρταση, ούτε καν και το λευκό τζιπάκι δεν με κρατά!. Να απαλλαγούν και οι κόρες που τις τρόμαξα και τις ταλαιπωρώ τόσο. Η Βιβή ήρθε από Θεσσαλονίκη, άφησε το βαρύ πρόγραμμα της δουλειάς της για να με βοηθήσει και η Χαριτίνη άφησε την οικογένεια της για να με συντροφεύει και να με εξυπηρετεί.
Οσο για το Αλκηστάκι που δεν ξέρει τι είναι όλα αυτά, ρώτησε την μαμά της"εκεί που είναι η γιαγιά στην Αλεξανδρούπολη τι γλώσσα μιλούν"αυτό την προβλημάτισε περισσότερο,χαχα Όταν με το καλό φύγω από εδώ πρέπει να είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω νέο χτύπημα ....διότι είμαι σχεδόν βέβαια για κάτι χειρότερο.Από υλικές ζημιές περάσαμε στα σοβαρότερα ..Και ο Θεός να βάλει το χέρι του !!!
Είμαι και πάλι παρούσα με αφάνταστο χρόνο στην διάθεση μου Δεν κάνω απολύτως τίποτε μιας και μου τα φέρνουν όλα στο "χέρι" Απολαμβάνω το διάβασμα ,σερφάρω με ελάχιστη διάθεση και τέλος, λύνω σταυρόλεξα (αλλοτινή αγαπημένη συνήθεια)
Αγναντεύω την θάλασσα στα 500 μέτρα , που είναι πότε γαληνεμένη και πότε με τα λευκά της προβατάκια φουρτουνιασμένη και λίγο απειλητική.Εκεί που σμίγει ο ουρανός μαζί της
δεσπόζει η αυστηρή Σαμοθράκη που στέκει πάνω της σαν την πελώρια κορώνα Ποσειδώνα!!
Δεν μαγειρεύω και απολαμβάνω έτοιμα εδέσματα που όμως μου αρέσουν πολύ!!!! Ξέχασα να σας αναφέρω και το σπουδαιότερο έχω δίπλα μου για αρκετές ώρες βοηθούς που σπεύδουν να με εξυπηρετήσουν στο λεπτό..χώρια τους άλλους τους πολυπληθείς που ο καθείς τους πάντα κάτι έχει να μου προσφέρει...
Προσγείωση....
'Ολα αυτά, είναι εν μέρη στην σφαίρα της φαντασίας μου. Δεν είμαι διακοπές ή μάλλον κάνω διακοπές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρουπόλεως με Πνευμονία (σχεδόν ασυμπτωματική, αλλά πνευμονία)Εγώ σε γιατρό για μία αντιβίωση πήγα και σχεδόν σηκωτή κατέφτασα στην πνευμονολογική κλινική!!Oλο αυτό μου κακοφάνηκε μιας και είναι η πρώτη φορά που έχω αρρωστήσει στα 67 μου χρόνια....αλλά , όπως λέμε πάντα υπάρχει η πρώτη φορά για όλα!!Το νοσηλευτικό προσωπικό λειτουργεί άψογα Κάθε λίγο και λιγάκι μου κάνουν και κάποιο δωράκι.
'Ολα αυτά, είναι εν μέρη στην σφαίρα της φαντασίας μου. Δεν είμαι διακοπές ή μάλλον κάνω διακοπές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρουπόλεως με Πνευμονία (σχεδόν ασυμπτωματική, αλλά πνευμονία)Εγώ σε γιατρό για μία αντιβίωση πήγα και σχεδόν σηκωτή κατέφτασα στην πνευμονολογική κλινική!!Oλο αυτό μου κακοφάνηκε μιας και είναι η πρώτη φορά που έχω αρρωστήσει στα 67 μου χρόνια....αλλά , όπως λέμε πάντα υπάρχει η πρώτη φορά για όλα!!Το νοσηλευτικό προσωπικό λειτουργεί άψογα Κάθε λίγο και λιγάκι μου κάνουν και κάποιο δωράκι.
Μάσκες, οξυγόνο, αμπούλες,θερμόμετρα ενδοφλέβια αντιβίωση, αντιθρομβωτικά και πεταλούδες....πολλές πεταλούδες που τα αδύνατα σχεδόν σκελετωμένα μικρά χέρια μου δεν τις αντέχουν και δημιουργούν πρόβλημα.
Γνώρισα και κάτι χαρούμενα φοιτητάκια που κάνουν την πρακτική τους εξάσκηση στα μελανιασμένα πια χέρια μου , ψάχνουν, τρυπούν, σκαλίζουν, ματώνουν και όλοι μαζί γελούμε για τις αποτυχίες ή τις επιτυχίες τους. Οι κοπέλες είναι πιο σοβαρές αλλά τα αγόρια μου θυμίζουν μαθητές λυκείου σε 5ημερη!!!Σήμερα έκανα και την πρώτη μου σαφάρι βόλτα με το ενδονοσοκομειακό τζιπάκι !!!με αυτοκίνητο μέσα στο ακτινολογικό!!! υπέροχη και διασκεδαστική εμπειρία που την απόλαυσα .
Από προσωπικό, βοηθούς και ασκούμενους γιατρούς υπάρχει άφθονία και κάνουν καλά την δουλειά τους Πρόθυμοι και με χαμόγελο...
Μάσκα για τις ανάγκες της φωτογράφισης Χα Χα Χα |
Γνώρισα και κάτι χαρούμενα φοιτητάκια που κάνουν την πρακτική τους εξάσκηση στα μελανιασμένα πια χέρια μου , ψάχνουν, τρυπούν, σκαλίζουν, ματώνουν και όλοι μαζί γελούμε για τις αποτυχίες ή τις επιτυχίες τους. Οι κοπέλες είναι πιο σοβαρές αλλά τα αγόρια μου θυμίζουν μαθητές λυκείου σε 5ημερη!!!Σήμερα έκανα και την πρώτη μου σαφάρι βόλτα με το ενδονοσοκομειακό τζιπάκι !!!με αυτοκίνητο μέσα στο ακτινολογικό!!! υπέροχη και διασκεδαστική εμπειρία που την απόλαυσα .
Ελπίζω!!!!!!!!!!!!! τη Δευτέρα να την κάνω από εδώ .Ε!! δεν είναι για χόρταση, ούτε καν και το λευκό τζιπάκι δεν με κρατά!. Να απαλλαγούν και οι κόρες που τις τρόμαξα και τις ταλαιπωρώ τόσο. Η Βιβή ήρθε από Θεσσαλονίκη, άφησε το βαρύ πρόγραμμα της δουλειάς της για να με βοηθήσει και η Χαριτίνη άφησε την οικογένεια της για να με συντροφεύει και να με εξυπηρετεί.
Οσο για το Αλκηστάκι που δεν ξέρει τι είναι όλα αυτά, ρώτησε την μαμά της"εκεί που είναι η γιαγιά στην Αλεξανδρούπολη τι γλώσσα μιλούν"αυτό την προβλημάτισε περισσότερο,χαχα Όταν με το καλό φύγω από εδώ πρέπει να είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω νέο χτύπημα ....διότι είμαι σχεδόν βέβαια για κάτι χειρότερο.Από υλικές ζημιές περάσαμε στα σοβαρότερα ..Και ο Θεός να βάλει το χέρι του !!!