Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Γάμος με 2 νύφες και 1 γαμπρό...


              Αναρωτιέμαι  εδώ και καιρό,  αν θα έχω  χρόνο και ευκαιρίες  για  την ζωγραφική  , το ντεκουπάζ , τον πηλό και ........πότε .

Ευκαιρίες για ράψιμο όμως έχω πάντα  και έχω την εντύπωση πως όσο πάει γίνονται  περισσότερες. Η ραπτομηχανή σκόνη δεν έχει πιάσει ποτέ!!
        Η  Άλκηστη  στη 1 Νοεμβρίου θα γινόταν  παρανυφάκι στον γάμο της θείας της. Έχει προϋπηρεσία σ΄αυτόν τον θεσμό!  Οι εντολές που είχα αυτήν την φορά  ήταν ότι  το χρώμα θα ήταν "εκρού" επίσης  όχι φούσκα  μανίκι  και γιακαδάκι (είπε η κόρη ) όλα τα άλλα θα τα αποφάσιζα εγώ, ως  άλλος    αυτοκράτωρ... "Ηλιος"   Αγοράστηκαν τα υφάσματα,   σουά- σοβάζ για τις δύο σε διαφορετικό ύψος φούστες και  για το μπούστο καθώς και μαλακό τούλι ( από κουρτίνα) για την τρίτη φούστα, δύσκολα στην πόλη μας  βρίσκει κανείς υφάσματα ,ναι... μην γελάτε, πολύ δύσκολα και μερικά είδη από  αυτά  δεν υπάρχουν,αλλά από καφετέριες  έχουμε και για εξαγωγή..... Τέλος πάντων ,για να πετύχω ομοιοχρωμία  έκανα κάτι που δεν πίστευα ότι  θα πιάσει.  Το μαλακό τούλι που θα κάλυπτε τελικά το φορεματάκι το βρήκα σε πάγκο στο παζάρι,αλλά σε υπόλευκο, έτσι κι εγώ  το χρωμάτισα  βουτώντας το σε  χαμομίλι.Το ίδιο έκανα και με την  άσπρη τριανταφυλλιένα  τρέσα για το στεφανάκι!! Προς μεγάλη μου έκπληξη, είχα  επιτυχία  με την απόλυτη ομοιοχρωμία!!!   Αφού κυνήγησα  για μερικές μέρες την Άλκηστη να της πάρω τα πολυπόθητα  μέτρα (μεγαλώνει το κοριτσάκι,στην κατηγορία φτερού πάντα ,αλλά μεγαλώνει) μόλις έβλεπε την μεζούρα αντιδρούσε  με γέλια, ζαβολιές και τσαλίμια  που κατέληγαν όμως σε γκρίνια και  παράξενες αντιδράσεις.Κάποτε βέβαια την πέτυχα στις καλές  της και τα ψευτοπήρα!
Όλα  πήγαιναν μια χαρά , μέχρι που ήρθε η ώρα της μίας και μοναδικής πρόβας  .Με τίποτε δεν το έβαζε, μία εβδομάδα την παρακαλούσαμε όλοι.  Απελπισμένη και νευριασμένη εγώ, γκρίνιαζα της μάνας της να την πείσει. Ο γάμος θα γινόταν το Σάββατο και μέχρι τις πρωινές ώρες της Παρασκευής όλα φύλλο και φτερό, κατά  το μεσημέρι έρχεται η "κυρία" φωνάζοντας    με   χαρούμενη διάθεση , δασκαλεμένη από την μαμά της:
"Γιαγιάκαα!!  Γιαγιάκααα !!που είσαι; γήγοα πόβα η Ακλητία είναι νύφη  αύιο(αύριο)"  Η πρόβα έγινε, το φορεματάκι όμως, δεν μου άρεσε .Λάθος μου που δεν έκανα  μανικάκι φούσκα ,δίνει άλλη χάρη στο ρούχο . Το ξήλωσα σχεδόν όλο και άρχισα να το ξαναράβω.  Το τελείωσα στις 5 τα ξημερώματα.  Κέντησα   εκρού χαντρούλες,  ανάμεσα στα νερβίρ και  σποραδικά στο μαλακό τούλι.Κέντησα και τον  απαραίτητο φιόγκο,διότι παρανυφάκι δίχως φιόγκο είναι νύφη δίχως ανθοδέσμη. Αποτελείωσα  το στεφανάκι προσθέτοντας μικροσκοπικά  τριανταφυλλάκια σε αντικέ  ροζ για να δένουν με τις ροζ αντικέ  μπαλαρίνες της!! Έκανα το ίδιο και στα τριαντάφυλλα του φορέματος,έτσι έσπασα εκείνη την αυστηρή εντολή"σκέτο εκρού" 
Μετά από όλα αυτά, έμεινα αρκετά ικανοποιημένη  από την δουλειά μου.Το διασκέδασα  όμως με το παραπάνω, όταν  αντί να είναι κοντά στην νύφη  όταν πήγαιναν  στον  ναό   προπορεύτηκε  της "πομπής" φωνάζοντας περιχαρής    "Είμαι η νύφη... Είμαι η νύφη.."  τραβώντας την προσοχή των καλεσμένων που χαμογελούσαν  με τα  καμώματα της !!! Αυτό με αποζημίωσε  για το άγχος των προηγούμενων ημερών....Χαμογελούσα και την αγκάλιαζα πότε με το βλέμμα μου και πότε την έκλεινα μέσα στην αγκαλιά μου σφικτά  και απαλά συνάμα!!!










       Τώρα  και για μερικές μέρες περνώ χαλαρά ασχολούμαι μόνον με τα καθημερινά" ανασυντάσσομαι    και ετοιμάζομαι  για τα Χριστουγεννιάτικα ....


Εύχομαι καλό  και ευχάριστο Σαββατοκύριακο   σε όλους !!! 

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Σαν τον μέρμηγκα

     Επιτέλους!!!  τελείωσα όλα τα φθινοπωρινά μου καθήκοντα, όλα τα πρέπει  για την οικογένεια,δουλεύοντας  ώρες πολλές,μέσα και έξω από το  σπίτι. Γλυκά, μαρμελάδες,ζυμαρικά, σάλτσες,λαχανικά έχουν αποθηκευτεί.,Ελπίζω τώρα  να μπορέσω να ασχοληθώ με περισσότερη  άνεση  με αυτά που μου προσφέρουν την χαρά της δημιουργίας, γιατί  για μένα το να δημιουργώ είναι μουσική είναι τραγούδι,  είναι διασκέδαση είναι τα πάντα!!!!!
                                ***************
 Φέτος είχαμε υπερπαραγωγή ντομάτας που ήταν γευστικότατη, καθαρή, δίχως κανέναν ψεκασμό και καθημερινά για κάποιες εβδομάδες μάζευα μέχρι και τρία καφάσια. Οι σάλτσες ξεπέρασαν τα εκατό βάζα συν τις νωπές του καταψύκτη. Μοίρασα σε αγαπημένα πρόσωπα πολλές νωπές και κονσερβαρισμένες. Η διαδικασία είναι κάπως κοπιαστική διότι στα βάζα  με την ντομάτα πρόσθετα ψιλοκομμένες πιπεριές πράσινες και κόκκινες,σκορδάκι, φρέσκο βασιλικό και ρίγανη από τον κήπο μας,λίγο λάδι και αλατοπίπερο.

Σε μικρά βαζάκια  αποθήκευσα  πάστα πιπεριάς Φλωρίνης,  κουραστική διαδικασία και αυτή αλλά την χαλαλίζω μπροστά στην υπέροχη γεύση που  δίνει στα φαγητά!!

     Xρονοβόρα και η διαδικασία αποθήκευσης λαχανικών σε καταψύκτη  αλλά ευτυχώς ήταν περιορισμένη η ποσότητα. Δυστυχώς  και φέτος για δεύτερη χρονιά δεν υπάρχουν  ελιές για μάζεμα,  έχουν σαπίσει    όλες.  Είχα κοπιάσει στις αρχές του καλοκαιριού  με  ότι σωστό έπρεπε να γίνει αλλά η υπερβολική βροχόπτωση   μαζί  με τον παράξενο χειμώνα (καθόλου  παγωνιά  και χιόνι)κατέστρεψε τους καρπούς.Τώρα το μόνο που έχουμε  να  κάνουμε είναι να τις κλαδέψουμε και φυσικά να αγοράσουμε λάδι .
                                                     *************************
   Κάθε χρόνο έχουμε  αρκετά έως και πολλά ρόδια αλλά ποτέ δεν τα αξιοποιούσαμε  όπως έπρεπε,   άλλα μοιράζαμε , άλλα τα μάζευα με σκοπό την αποξήρανση τους,πολύ λίγα τρώγαμε και τα υπόλοιπα γινόταν τροφή  για τα πουλάκια και όχι μόνο. Φέτος όμως, οι καρποί  και των πέντε ροδιών που έχουμε ήταν υπέροχοι,  κατακόκκινοι και μεγάλοι. Με   μία χειροκίνητη ειδική πρέσα   που αγοράσαμε, απόλαυσα μια διαδικασία πρωτόγνωρη με ΓΕΥΣΤΙΚΟΤΑΤΑ αποτελέσματα.
Πολύτιμη η βοήθεια του ετέρου ημίσεος (του άρεσε πολύ η διαδικασία).......

Το ρουμπινί χρώμα των σπόρων  και η διαύγεια του χυμού σε προκαλούν ......
                                       ****************
      ΄Εψαχνα  αρκετά χρόνια για σπόρους νεροκολοκύθας και όταν επιτέλους  απόκτησα μερικούς,  φρόντισα να  τους σπείρω. Το αποτέλεσμα  της δουλειάς αυτής ( είμαι άπειρη με σπορές και καλλιέργειες)ήταν άριστο   και αποδεικνύεται από τις παρακάτω φωτός.Οι βροχές που έπεφταν συχνές και πυκνές  βοήθησαν ώστε να μαζέψω 21  κολοκύθες και η χαρά μου είναι μεγάλη.Τώρα κρεμασμένες  στο ταβάνι του υπογείου ελπίζω να ξεραθούν όλες δίχως  απώλειες ή πολύ  πολύ λίγες....


    Τα πράσινα  στις παρακάτω εικόνες  μοιάζουν με  πράσινα ρόπαλα και όταν είναι  μικρά  με  αγγουράκια! Τα φυτεύω κάθε πέντε ή έξι χρόνια και είναι  φυσικά σφουγγάρια,  ιδανικά για την περιποίηση του σώματος.  Όταν είναι στεγνά είναι σκληρά αλλά με το  αφρόλουτρο και το ζεστό νερό   γίνονται μαλακά ιδανικά  και για την απολέπιση  των νεκρών κυττάρων. Εγώ τα αγαπώ  πολύ για αυτό και τόση προπαγάνδα χα χα χα!!Για περισσότερες πληροφορίεςhttp://www.seeds-gallery.eu/el/vegetable-seed/gourd-seeds-luffa-sponge.html

 Το σφουγγάρι σε 3 φάσεις...... ασπρίζει  μόνον με την προσθήκη  χλωρίνης μέσα στην ζεστή σαπουνάδα.
                                          
       Αν θέλετε,  δοκιμάστε  από το  κυδώνι  γλυκό   των τριών αποχρώσεων ,έτσι για να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο που  μου αφιερώνετε ! Τα κυδώνια είναι  δικής μας παραγωγής δίχως ψεκασμούς( με  στίγματα που πολύ δύσκολα καθαρίζονται )τα κομμάτια τα κόβω με ψαλίδι κουζίνας αντί  του ρεντέ ,έτσι όταν τα προσφέρω δεν είναι λιωμένα και είναι τραγανά καθώς λιώνουν μέσα στο στόμα.


                                              ΚΑΙ...........
όταν μαζευτούν και τα αγαπημένα μου μούσμουλα  ,που  και αυτά φέτος ευνοήθηκαν από τις βροχές και έγιναν σαν μικρά ρόδια.....

                                                          ΤΟΤΕ...  
 εγώ,  πρόωρα βέβαια, αποχαιρετώ το Φθινόπωρο και περιμένω  να έλθει με ανυπομονησία μικρού παιδιού  ο αγαπημένος Δεκέμβρης .
                                    **************
Πρέπει  να  ευχαριστήσω την αδειούχα Βιβή  μου   επειδή ανέλαβε τις σημερινές  δουλειές μου (πάντοτε έχω την ουσιαστική βοήθεια της)  για να μπορέσω να δώσω μία άλλη εικόνα πιο φθινοπωρινή στο μπλοκοσπιτάκι  μου και να κάνω επιτέλους την ανάρτηση που ανέβαλα συνεχώς...
                                 
                                    ***************
Τελειώνοντας ,στέλνω σε  όλους ένα ευχαριστώ  για την χαρά της επικοινωνίας που εισπράττω  με τις  ευχάριστες επισκέψεις σας..
και σας προσφέρω  αγκαλιές από  τα χρυσάνθεμα της αυλής ...

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΑΡΟΥΣΑ!!!σε τυχόν Bloggoπροσκλητήριο

       
Εύχομαι σε όλη την γειτονιά  ένα ευχάριστο,χαρούμενο και ιδιαίτερα δημιουργικό Φθινόπωρο!
   Αποχή από τις ιντερνετικές μου" ασχολίες" δύο και πλέον μήνες!!Μεγάλο διάστημα θα έλεγα,όμως...

Αυτό το καλοκαίρι  ήταν πολύ διαφορετικό από όλα τα 63 καλοκαίρια μου.Απόλαυσα ελάχιστα την θάλασσα και όχι όπως την  ήθελα .Πάντα  έπρεπε να κάνω  κάτι  που δεν  έπαιρνε αναβολή .Πηγαινοερχόμουν  Κομοτηνή Φανάρι   και η δουλειά με περίμενε με ανοιχτές τις αγκαλιές της ....
Οι άλλες όμως  αγκαλιές μαζί με τα πολλά  λογάκια και τα καμώματα της Αλκηστης  ήταν τα ευχάριστα διαλείμματα  που με γέμιζαν χαρά και απολάμβανα μαζί της  κολύμπι και παιχνίδι στην άμμο...

Όμως, αυτό το διαφορετικό καλοκαίρι,μου (μας) επιφύλασσε  κι ένα ευχάριστο γεγονός.....

σε ένα πεντάμηνο περίπου θα ξαναγίνω  γιαγιά ( ή γιαγιά)!!!!!!!!!!Ο θεός να προστατεύει την Χαριτίνη και την οικογένεια της και όλα να πάνε κατ΄ ευχήν.
       Προς το τέλος του Αυγούστου και εντελώς αναπάντεχα, αποφάσισα να κάνω επιτέλους ΔΙΑΚΟΠΕΣ.... μαζί με  άλλες 45  νεαρές και λιγότερο νεαρές κυρίες .Ηταν μία 5νθήμερη κρουαζιέρα   σε νησιά του Αιγαίου και επίσκεψη στην αρχαία 'Εφεσσο , ένας αρχαιολογικός χώρος που μένει  χαραγμένος για πάντα στην μνήμη του επισκέπτη.
Ετσι λοιπόν, στις 24 Αυγούστου , ξεκινήσαμε ενθουσιασμένες  και με πολύ κέφι....
 αφήνοντας πίσω μας τα έτερά μας ήμίσεα να βρίσκονται  σε πλήρη σύγχυση ίσως και απόγνωση......
Εμείς περιχαρείς  αποφασίσαμε να διασκεδάσουμε  όσο περισσότερο γίνεται  και με τον τρόπο που η κάθε μία  το  εννοούσε....

Οι φωτογραφίες έδιναν και έπαιρναν με φόντο  ή τις ομορφιές  των νησιών ή αποθανάτιζαν τα χαρούμενα πρόσωπα τους...
Εγώ πάλι, περίμενα να χάσω την φωτ.μηχανή μου 3-4 μέρες πριν το ταξίδι (είναι η πρώτη φορά που χάνω  κάτι) και έτσι  έμεινα χωρίς υλικό αναμνήσεων πλην της Σαντορίνης που κάποια φίλη μου έδωσε την δεύτερη δική της.
Το κρουαζερόπλοιο.....μας !!
                                      Η Σαντορίνη!!!!
οι βαρκούλες των φτωχών ψαράδων.....
φαντάζομαι την απολαυστική θέα  από την υπέροχη βεράντα!

Εντυπωσιακό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!και glamorous!!!!

και από  μακριά .Λευκό  γαλάζιο και κόκκινο  Μμ!!  μου άρεσε πολύ!
Μία  αυλή που μεταμορφώθηκε  τόσο υπέροχα  !!  Άψογο σε όλα και στις μικρότερες  ακόμη λεπτομέρειες.... Ενθουσιάστηκα!!!!!


Υπέροχα!!!!!Δεν είναι τυχαίο που η Σαντορίνη συγκαταλέγεται μέσα στα 10 πρώτα ομορφότερα νησιά  του κόσμου!!!

  Νυφούλα και  γαμπρός ...εντυπωσιακό ; όχι βέβαια .... αλλά  όταν εκείνη είναι πάνω από 75 και  ο γαμπρούλης  της ίδιας ηλικίας!!! είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακό!!! Ίσως να ανανεώνουν τους όρκους αγάπης τους.(όχι σαν εμάς τις 45  που τους αφήσαμε  έρμαιους της τύχης τους!!!) Ήταν πανευτυχείς και χαμογελαστοί.Εγώ πάντως τα έχασα έτσι όπως ήμουν απροετοίμαστη  για το θέαμα και δεν  κατάφερα να φωτογραφήσω από μπροστά!!!
Πέτυχα και έρημο τον δρόμο..... τυχερή!!!
Λευκό....με περίτεχνη αλλά λιτή αρχιτεκτονική!!!
Εκτυφλωτικά λευκό με φόντο το απέραντο  γαλάζιο!!!!
Σομόν εκκλησία ..εκπληκτική  εικόνα!!!
Απόλαυσα το ταξίδι  αυτό όσο δεν φαντάζεστε,χόρτασαν τα μάτια μου ομορφιές ,αρχαία ευρήματα που μόνον σε εικόνες είχα θαυμάσει, το απέραντο γαλάζιο.Κράτησα μέσα μου τα πάντα από το νησί της Πάτμου ,που έχει το προνόμιο να είναι ένα από πολύ λίγα μέρη που νοιώθει κανείς τόσο έντονα την παρουσία του Θείου
Η Πάτμος με την Σαντορίνη  και την ΄Εφεσσο ήταν το δέλεαρ για να  αποφασίσω αυτήν την εκδρομή.
Στην Ρόδο και συγκεκριμένα η παλιά πόλη αφιέρωσα τον χρόνο μου στο Μουσείο  που στεγάζεται στο μεσαιωνικό Νοσοκομείο των ιπποτών  και στο παλάτι των  μεγάλων Μαγίστρων ....
Οι λίγες ώρες που μείναμε στο Ηράκλειο   με στεναχώρησαν  κάπως..έγιναν όλα πολύ γρήγορα.... Εν τάχει η επίσκεψη  στην Κνωσό, είδα τα ευρήματα μόνον του πρώτου ορόφου στο Μουσείο,διότι ΗΘΕΛΑ να συναντήσω την  αγαπημένη όλων στην μπλοκογειτονιά μας την  Ρούλα η οποία έκανε 30 χιλ. για να με συναντήσει μόνον για λιγότερο από μισή ώρα.Είναι πολύ γλυκιά, χαρούμενη και πολύ χαμηλών τόνων, αισθάνθηκα άσχημα που τους "ανάγκασα"  να συναντηθούμε αλλά από την άλλη μου ήταν  "κάπως" να μην της τηλεφωνήσω. Πρόθυμοι ,ευχάριστοι  ήρθαν ίσα ίσα να μ'αποχαιρετήσουν,στέλνω την αγάπη μου και ένα ευχαριστώ στο ζεύγος Σμαραγδάκη και εύχομαι  σε μία πιο ολοκληρωμένη συνάντηση στο μέλλον. Συγγνώμην που σας ταλαιπώρησα...
                             ******************
Γύρισα λοιπόν "γεμάτη" και "ξεκούραστη"  από το όμορφο αυτό ταξίδι.Η θάλασσα ήταν τόσο γαληνεμένη που έμοιαζε με  πισίνα ,ο ουρανός καταγάλανος και η ζέστη υποφερτή,με  χαρούμενη διάθεση λοιπόν γύρισα"γεμάτη και "ξεκούραστη" έτοιμη να αντιμετωπίσω  τους "τόνους"ντομάτας που με περίμενε για σάλτσα
να παλέψω με την σκόνη, τις αράχνες ,με τα χαλιά και με άλλα πολλά πολλά....
                                           *****************************
Ετσι είναι φίλες μου,τα όμορφα τελειώνουν γρήγορα,και ελπίζουμε  σε άλλα ομορφότερα,εγώ ειδικά ζω με την προσμονή του νέου μας μέλους , που θα διεκδικεί μερίδιο αγάπης και φροντίδας μας.

     Σε λίγες ώρες ξημερώνει,σας εύχομαι   Καλημέρα με  μία  καλή και ήρεμη εδβομάδα !!!





Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Διακοπές; Ναι... αλλά πότε;

Καλό μήνα με χαρούμενη διάθεση!!!!!!

Κάθε χρόνο ή  οι δουλειές μου πληθαίνουν  υπερβολικά,   ή  εγώ γίνομαι  πιο αργή... (ΑΠΟΡΙΑ!)
        Από τις 6 π.μ. που ξυπνώ μέχρι  τις 9 μ.μ.  κουρεύω, κλαδεύω, ψεκάζω  ότι ψεκάζεται,βάφω, λουστράρω, σκουπίζω, καθαρίζω ,πλένω χαλιά, παπλώματα ,κουβέρτες ,χτίζω και  όταν βρέχει  ράβω και κάνω τον μαραγκό στο υπόγειο τον δικό μου πολυχώρο.(AΓΧΟΣ!)
      Φυσικά δεν ξεχνώ να μαζέψω το φλαμούρι,να κάνω μαρμελάδες και αρκετό βύσσινο γλυκό.Φέτος  στον πόλεμο που έχω κηρύξει με την πανίδα και την χλωρίδα της αυλής βγαίνω καθημερινά ηττημένη.Ο χειμώνας ευνόησε κάθε είδους εντόμου  να υπερπολλαπλασιαστεί και μαζί με τις καθημερινές βροχές για δυο και πλέον μήνες η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχό μας!!!Οι σφίγγες ,οι ψαλίδες,τα κουνούπια ,τα τσιμπούρια κλπ κυριαρχούν λες και βρίσκονται σε τροπικό δάσος.Γυρίζω με έναν ψεκαστήρα ...στο τέλος  τα φυτά θα επιβιώσουν αλλά εγώ θα πέσω  ηρωικά μαχόμενη !!(ΠΑΡΑΠΟΝΟ !)
   Υπάρχουν όμως και αρκετά διαστήματα χαράς όταν η  'Αλκηστη μου χαρίζει τα γλυκά της χαμόγελα και τα τρυφερά της χαδάκια.Μια αγκαλιά της με στέλνει στην στιγμή στον παράδεισο!!(ΕΥΤΥΧΙΑ!!)
    Ανάμεσα σε κλαδευτήρια ,λιγκούστρα και με τον ήλιο να καίει αφύσικα , μου κατέβηκε  μία ιδέα , που προτίμησα να την πραγματοποιήσω  αμέσως  διότι  δεν θα με  άφηνε σε ησυχία........ ένα κρεββατάκι   για το εξοχικό,  στα μέτρα της μικρής που θα μεγαλώνει όσο αυτή θα ψηλώνει...Το ίδιο απόγευμα προμηθεύτηκα το ΜDF  κομμένο στις απαιτούμενες διαστάσεις και τα σχετικά υλικά.'Εδωσα το επιθυμητό σχήμα στο κεφαλάρι και στο μπροστινό  μέρος  με την σέγα και άρχισα να παίζω....έτριψα, πέρασα οκτώ στρώσεις ριπολίνη νερού satine (έχει υπέροχη υφή και μοιάζει με λάκα),βίδωσα  τα φεράμια, ετοίμασα τις τραβέρσες  και το έστησα!!!!Ηταν πάρα  πολύ εύκολη και ευχάριστη δουλειά,τελείωσε σε  μία μέρα ! (ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!)

 Ετοίμασα και το στρωματάκι από καλής ποιότητας αφρολέξ (πυκνότητα 40) και το κάλυψα με λευκό ύφασμα με ελαφριά γυαλιστερή όψη αφού πρώτα το  έκανα καπιτονέ!!Μέχρι τώρα όλα καλά, έξω έβρεχε καταρρακτωδώς και αυτό με βοήθησε να ετοιμάσω και μερικά  σετ σεντονιών ..
Με ροζ  λεπτομέρειες...
Με σιέλ ρίγες ....
Τα άλλα είναι ολόλευκα  και απλά..
Αλλά ένα κρεββάτι θέλει και το κομοδίνο του,δεν συμφωνείτε μαζί μου ;;; Εγώ,πάντως  το αποφάσισα  και το έφτιαξα .Είναι μικρούλι και πολύ πρακτικό!!!ακολούθησα την ίδια διαδικασία   και το αποτέλεσμα με ικανοποίησε ,  μου έδωσε την  αφάνταστη χαρά της δημιουργίας!!!!!!
Κομοδίνο όμως χωρίς ένα φωτιστικό δεν λέει..υλικά υπήρχαν ,χρώματα, πινέλα, κόλες,χαρτοπετσέτες χαρτιά, διακοσμητικά,όλα άφθονα.Μία άβαφη ξύλινη βάση   τορνευτή  βάφτηκε λευκή και διακοσμήθηκε με ριγέ χαρτοπετσέτα,στο καπέλο την μία πλευρά την ντεκουπάρισα με ένα φάρο και στην άλλη,   ζωγράφισα ένα ιστιοφόρο από μία εικόνα ενός περιοδικού. .Στο τέλος πρόσθεσα και κάτι γλάρους (έτοιμα διακοσμητικά στοιχεία) Με φωτοσκιάσεις και λούστρο ολοκλήρωσα το θαλασσινό  πορτατίφ...
Ολοκληρωμένο  το σετάκι  στο μικρό δωμάτιο του παραθαλάσσιου  σπιτιού μας!
                                               
Πιστέψτε με!!Ημουν έξω στην αυλή και όταν επέστρεψα την βρήκα να  βιδώνει  με αρκετή δεξιοτεχνία (δεν είναι φτιαχτό) η φωτογρ.μηχανή  ήταν πρόχειρη και βοήθησε πολύ!!!
Η χαρά μου δεν χωρούσε πουθενά!!!

                                                            **********************
Υπήρχε μία βρύση  άφτιαχτη ,  υπόλοιπο της  ατέλειωτης δουλειάς   εδώ και 6 χρόνια .Την ολοκλήρωσα επιτέλους  με ότι υλικά  είχαν απομείνει από παλιά...
δια του λόγου το αληθές!!

 Σειρά είχαν  η είσοδος και  μία από τις βρύσες της αυλής  Καθάρισα τις πέτρες  με πιεστικό και τις πέρασα  βερνίκι    με ικανοποιητικό αποτέλεσμα...
Kαι μία  άλλη φτιαγμένη από κυβόλιθους   και   κόκκινα τούβλα όταν είχα άφθονο χρόνο και λιγότερα χρόνια στην πλάτη μου......... το 2009!!
'Οταν πέτυχα μία ηλιόλουστη μέρα, μάζεψα και το φλαμούρι της  χρονιάς από την ολάνθιστη και μοσχοβολιστή  φλαμουριά μας.

Κάθε χρόνο  απαραίτητο το βύσσινο γλυκό  και η μαρμελάδα κεράσι από τα δένδρα μας...
Καταναλώνονται εν ριπή οφθαλμού από όλους....
                                                          *************************
         Χρόνο περίσσιο δεν είχα, αλλά για βόλτες  μέχρι την παιδική  χαρά,το πάρκο πάντα έβρισκα, έτσι γέμιζα τα πνευμόνια μου με "οξυγόνο ευτυχίας" και συνέχιζα  ακούραστη ...

'Ολο αυτόν τον καιρό στις εξωτερικές  δουλειές είχα το καλύτερο παρεάκι!!!!που γύριζε γύρω μου ασταμάτητα .Ενα χάδι μου και δυο λογάκια μου της είναι αρκετά..... δεν ζητά τίποτα περισσότερο.Είναι το πιο ήσυχο  κοκεράκι που είχα μέχρι τώρα, ιδιαίτερα διακριτική και πάρα πολύ υπομονετική!!

                                       
'Ολα ωραία και καλά αυτά που έκανα.......αναρωτιέμαι όμως :
     Εγώ όμως πότε θα κάνω διακοπές;.

Για  να μαζεύω τους τους θησαυρούς της θάλασσας , που τόσο αγαπώ......
Για να διαβάσω τα  μυθιστορήματα που από τον χειμώνα αγόραζα........
  ..... και να χωθώ στην  αγκαλιά της μεγάλης Γαλάζιας...


............και να παίξω στην ακρογιαλιά με την ' Αλκηστη  σαν παιδάκι όπως πολύ πολύ παλιά...
                           Πότε ,πότε;;;;
                  

Για όλους  εσάς εύχομαι   ένα χαρούμενο και ανέμελο Καλοκαίρι!!!!
Πολλά φιλιά από μένα την 'Αλκηστη και το Μελιτάκι!!!

ΓΙΑ ΟΣΕΣ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ  ΝΑ ΜΆΘΟΥΝ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΕΒΆΤΙ: